جنگل و خـاک و مرتع و دریــا جملگــی نعمت خداوندند
ثروت ملی‌اند، چون گــوهـر بـر درخـت حیـات، آونـدنـد
* * *
سفــره آب‌هــای زیــر زمیــن کاینچنین زیر خاک گسترده است
گنج پنهانی خـداوندی است کــادمی را ز خــاک پـــرورده است
* * *
گر نباشد درخت، ای انسان نـفـس مــا بـه سیـنه می‌میـرد
جای لطف نسیـم و جنگل را مــاسه و گــرد و خـاک می‌گـیـرد
* * *
نکـنـی گــر حـفــاظـت از جنـگـل زود بینی که دیر خواهد شد
سبزی جنگل از حفاظت ماست ور نـه روزی کویـر خواهد شد
* * *
آب ایـــن مـایـــه‌ی حـیــات بشــر همچو خون در رگ زمین جاری است
حفظش آری تداوم هستی است گر هدر رفت، خـود زیـان‌کـاری اسـت
* * *
ما ز خاکیم و پـاس باید داشت حـرمت خـاک و احتـرام زمین
روزگــــاری دوبـــــاره بـگــذاریـم سر به دامان پاک مام زمین
* * *
خاتم انبیاء محمد(ص) گفت رو زراعـت کـن و درخـت بکـار
پـر و بــال فـرشتـگان شکنـد دارد آری عقوبتی هم سخت
